Biraz önce işyerinden arkadaşım ile öğle aramızı değerlendirmek için alışverişe çıktık.Alışveriş de sayılmaz dolaşmaya diyelim.Her gördüğüm kıyafeti canım çekti her etek gözüme güzel göründü alasım geldi.
Ya nice bir tutkudur bu alışveriş ağzımın suyu aktı resmen biraz tasarruf politiikası geliştirdik(söylemesi ayıp) bu aralar eşimle ama uyup uyamayacağım henüz belli değil 2 dükkan daha gezseydim kesin alırdım üç beş bişey.Ben kendimi tuttum ama arkadaşım ben kadar iradeli çıkmadıhemen 2 parça alıp kendini kasada buldu.(he he he)
Neyseki zaman kısıtlı olunca çabuk çıktık dükkanlardan.Etekler cıvıl cıvıl bluzlar albenili ayakkabılar bir giyilesi amannn imdat yardım edin nasıl kurtulacağım bu hastalıktan.
Bu arada sınav geçti bir uğraş arıyorum kendime acaba dikişmi yoksa işlememi ne yapsam dikiş için çok acemiyim elde olan bir iki kumaşı mahvederim diye korkuyorum.Dikişi iyi bilsemde almak istediklerimi diksem ne süper olur hem tasarruf politikamıza uymuş hemde canımın istemesini azaltmış olurum. Keşke zamanım olsada dikiş kursuna falan gidebilsem.Bu istek ve arzular bitmez herkese sevgiler...
Sevgili mor-rimel bir çekiliş hazırlamış bakmak için...
işlemeye bayılırım.terapi gibi gelir bana:)ama dikişle ilgilide usta değilim ama şunu söyleyebiliyorum.biraz dik,sök yada kumaşı mahvet aşamasından sonra keyifle dikecek hale gelebilirsin :))denemekten ne çıkar?
YanıtlaSildenemekte gecikmeyeceğim.yakında yeni işlerle karşınızda olacağım.İnşallah.
SilBEnde dikişkursuna gitmek istiyroum ama vaktim yok benimde. Bende bloğuma beklerim.
YanıtlaSilGörüşmek üzere
www.bakbuharika.blogspot.com
Bu zamanı nasıl ayarlayacağız bilmiyorum emekli olunca desem acaba o zamanda çok mu yaşlanırız malum emeklilik yaşı epey ileri:)
Silblogunuz eklendi
YanıtlaSilhttp://bloglarlistesi.blogspot.com/2012/06/evciwomen.html