işte geldim burdayım.

Yazmayı başarabilsem birazcık olsun rahatlayacağımı biliyorum ama günlerdir yazamadım.

Annemin rahatsızlığı hala devam ediyor.

Hemde giderek artıyor. Doktorlarda çok iyi şeyler söylemiyor.

Bizimse elimizden hiç birşey gelmiyor.

Çaresizlik acizlik nasıl iğrenç bir duygu.

içimde sızlayan biryerler var.

Ağlayınca geçiyor gülüyorum yine geçmiyor.

Ama hayat tüm hızıyla devam ediyor. Bir köşeye çekilip herşeyden elini eteğini çekincede olmuyor.

Burada olmadığım zamanlarda neler yaptım bahsedeyim.Geçen hafta sonu 3 dersten bütünlemem vardı onlara girdim. Çalışmadım bakalım geçecekmiyim.

 

Bayram sonu küçük bir çeşme kaçamağı yaptık. Çocukları eğlendirme amaçlı

Oğluşum büyüdü okullu oldu. severekte gidiyor şimdilik. Gelelim elişlerine hiç birşey yaptığım yok kolumu kılmıldatmaya halim yokmuş gibi geliyor.Sanırım moral bozukluğundan böyleyim. Ama oyalanmak için yapmalıyım birşeyler yoksa kafam kazan gibi oluyor sürekli düşünmekten.

Hoşçakalın....