Dün 8 mart dünya kadınlar günüydü. Sabah işe gelmeden twittera baktığımda bilmem ne ilinde 5 yaşındaki kızının gözleri önünde sokak ortasında dayak atılan bir anne gördüm. Al sana güne negatif başlamak için bir sebep.
Sabah 8 deki mesaime yetişmek için 2 saat öncesinden kalkıp bir numara ve iki numaraya kahvaltı hazırladım. bir yıldır okula gitmeyen beyler normalleşme sürecine binaen okula gideceklerdi. (bilirsiniz uşak mavi çıktı haritada düşük risk yani)Yıllar sonra buralaraı okuyan olursa ne demek istediğimi anlamayacak bile
onları yedir masayı topla 3 numarayı kreşe hazırla derken mesaime yine geç kaldım.
iş bir şekilde geçiyor akşama ne pişirsek, yaptığımız temizlikler, yakınılan kocalar falan falan
iş dönüşü yemeğimi bir gün önce akşamdan yapmıştım içim rahattı, çünkü cocuklar pazı sarmasını çok severler ve pazı sarmak kolay bir iş değildir.
yemeği ocağa koydum bey dışarı çıkacağını yemeğe beklemememizi söyledi biz bekleyince iki ayağı bir pabuca giriyormuş.
çorbada yapıp çocukları doyurdum ama tonla bulaşık birikmiş ve makinada temizler vardı , bu işide yaptıktan sonra bir örtü ile oturdum yere ceviz fındık kırmaya çünkü çocuklar ceviz yemeli sağlıklı beslenmeli cevizide kırılmış almayıp güya tasarruf yapıyorum.
cevizi kırarken ellerim acıdı fındık kırmaya tahammülüm kalmadı onu da başka zamana bıraktım. Bey gelip yemeğini yedi ve koltuktan beni izledi iyi kırabiliyor muyum diye .
3 numarayı yıkadım çünkü hafta sonu yıkayamamıştım ve kreşte elegüne karşı pis görünecekti. Bilirsiniz bir çocuk yıkarken heryeriniz ıslanır ve sizde mecburen duş almak zorunda kalırsınız.
tüm bunlar olurken saat çoktan on olmuştu ve üç numarayı uyutmalıydım. hala ayakta sallanarak uyuyor yada benimle yatarak.(Ten temasını kesmemek ve güven duygusunu geliştirmek için buna hala izin veriyorum) ama onunla yatarsam günü erken sonlandırmış olurum ki bu hiç istediğimiz bir durum değil. ben daha örgü örecek, kitap okuyacak, kahve yapıp dizi yada film izleyecektim ama çocuk sallayan analarada uyku çöker. ve günü onbir buçukta tom ve jerry deki gibi yatağın ayak ucundan süzülerek noktaladım. Kadınlar günü mü? onu çoktan unutmuştum. Bence evdekilerde unuttu hiç ses etmemelerinden anladım.
Başka 8 marta inşallah!..
Kadınların derdi hiç bitmiyor. Bir güne sığdırilmaz zaten bu mesele.
YanıtlaSilevet bu mesele ömre bile sığmıyor çoğu zaman maalesef
Silmerhaba, nasılsınız naciye hanım?
YanıtlaSilof of hep geçkalıyorum hep herseye yorumlara bile iyiyim ama genelde siz nasılsınız ?
Silbend e iyiyim çok teşekkürler :) hayırdır çok mu yoğunsunuz. neden geç kalıyorsunuz sürekli ki :)
Sil